زندگی زیر سایه موج سوم
نبی‌الله عشقی‌ثانی
کرونا که انتظار می‌رفت ظرف دو سه ماه از شیوع، تسلیم دانش پزشکان و متخصصان بهداشت و درمان شود، می‌رود تا در مسیر یک‌ساله‌شدن قرار بگیرد.
کرونایی که در آغاز آن را چندان جدی نگرفتند، اکنون حضور خود را در سراسر جهان به رخ می‌کشد و وحشتی را به وجود آورده که کمتر انسانی پیدا می‌شود که هر روز به آن نیندیشد و نگران گسترش آن نباشد.
دانش پزشکی و بهداشت طول عمر برخي را به 90 سالگی رسانده است ، اکنون در مقابل کرونا سر خم کرده است. با گذشت نزدیک یک سال از انتشار این ویروس و مشغول‌کردن همه جهانیان به خود به شکلی که نه‌تنها خواب را از چشمان دانشمندان حوزه بهداشت و درمان ربوده و بسیاری از پزشکان، پرستاران و کادر بیمارستان‌ها را مبتلا کرده است و حتی تعداد قابل ذکری از آنان در مقابله با کرونا جان خود را از دست داده‌اند، بیشتر کشورهای جهان با وجود داشتن امکانات بسیار خوب بهداشت و درمان حالا با کمبود کادر پزشکی و تخت بیمارستانی مواجه شده و حتی بیمارستان‌های موقت و صحرایی راه‌اندازی شده است.
کرونا آن‌قدر اثرگذار بوده که سیاست و سیاسیون را هم به مبارزه طلبیده است؛ به‌طوری‌که در انتخابات اخیر آمریکا یکی از مباحثی که مطرح شده، به کشمکش کشیده شده و برای نقد عملکرد طرف مقابل مورد استناد قرار گرفته، شیوه مواجهه با این بیماری و مقابله با آن
بوده است.
هر روز اخباری از کشورهای جهان منتشر می‌شود که واکسن کرونا در حال ساخته‌شدن است و بلافاصله گروهی دیگر این ادعا را رد و تأکید می‌کنند ساخت واکسن به این زودی‌ها عملی نیست بلکه نیازمند تحقیق و بررسی و آزمایش روی حیوانات و سپس انسان‌هاست. اینها بسیار زمان‌بر است؛ همچنین تاکنون پزشکان و حتی غیرپزشکان متعددی ادعا کرده‌اند که داروی این بیماری را کشف کرده و در حال درمان هستند و روز بعد این ادعا‌ها از سوی پزشکانی دیگر رد می‌شود.
در همه جهان اندیشمندان در حال تدوین شیوه‌نامه‌های زندگی با کرونا هستند. در کشور خودمان که در آغاز پیدایش کرونا برخی مسئولان قرنطینه‌کردن شهرها و حتی استفاده از ماسک را غیرضروری و غیرمفید می‌دانستند، اکنون نه‌تنها ماسک‌زدن، در‌خانه‌ماندن و خود را قرنطینه‌کردن را ضروری می‌دانند بلکه تعطیلی شهرها و کسب‌وکارها را لازم دانسته و رفت‌وآمد بین شهرها حتی درون شهرها را خطرناک می‌دانند و بر اجرای فاصله اجتماعی تأکید می‌کنند و اصرار می‌ورزند؛ همچنین اکنون در شرایطی هستیم که تعداد قابل ذکری از دستگاه‌ها و تولیدکنندگان در حال تولید ماسک به روش‌های سنتی و مدرن هستند.
تحصیل چندین میلیون دانش‌آموز اکنون تحت تأثیر کرونا قرار دارد. آموزش‌و‌پرورش مجبور به ابداع شیوه آموزش مجازی و آموزش از راه دور شده است که خود نیازمند ایجاد سازوکارهای جدید و ارتقای توانمندی‌های معلمان و مدرسان است.
فراهم‌کردن تبلت و گوشی هوشمند و سایر تجهیزات ضروری برای محصلان چالش بزرگی را برای خانواده‌ها به وجود آورده است. ضمن آنکه خبرهایی از خودکشی دانش‌آموزان به دلیل نداشتن موبایل هشداری جدی به مسئولان است.
نهادهای حمایتی مثل کمیته امداد بهزیستی و مؤسسه‌های خیریه با چالش مهم تهیه لپ‌تاپ و گوشی هوشمند برای دانشجویان و دانش‌آموزان کم‌بضاعت تحت پوشش خود مواجه هستند که تأمین آن نیازمند مساعدت و کمک همه مردم است.
بنابراین کرونا نه‌تنها سلامت بلکه همه ابعاد زندگی انسان‌ها را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده که مواجهه با آن نیازمند عزمی ملی و همبستگی و اقدامات جهانی است.
در داخل کشور نیز در حادترین شرایط کرونایی قرار گرفته‌ایم و کرونا با شدت می‌تازد و تلفات انسانی آن غیرقابل تصور شده است. مقابله با آن علاوه بر همکاری مردم، مشارکت همه قوا و بسیج همه منابع کشور را می‌طلبد. سؤال این است که برای تأمین بهداشت روانی مردم و کاهش اضطراب و نگرانی‌های روزمره آیا همه تخصص‌های روان‌شناسی و روان‌پزشکی حوزه بهداشت روانی در یک برنامه‌ریزی منسجم ملی به کار گرفته شده‌اند یا قرار است به کار گرفته شوند؟ با چه برنامه‌ای قرار است مردم از این مهلکه جان سالم به در ببرند؟
کرونا که انتظار می‌رفت ظرف دو سه ماه از شیوع، تسلیم دانش پزشکان و متخصصان بهداشت و درمان شود، می‌رود تا در مسیر یک‌ساله‌شدن قرار بگیرد.
کرونایی که در آغاز آن را چندان جدی نگرفتند، اکنون حضور خود را در سراسر جهان به رخ می‌کشد و وحشتی را به وجود آورده که کمتر انسانی پیدا می‌شود که هر روز به آن نیندیشد و نگران گسترش آن نباشد.
دانش پزشکی و بهداشت طول عمر برخي را به 90 سالگی رسانده است ، اکنون در مقابل کرونا سر خم کرده است. با گذشت نزدیک یک سال از انتشار این ویروس و مشغول‌کردن همه جهانیان به خود به شکلی که نه‌تنها خواب را از چشمان دانشمندان حوزه بهداشت و درمان ربوده و بسیاری از پزشکان، پرستاران و کادر بیمارستان‌ها را مبتلا کرده است و حتی تعداد قابل ذکری از آنان در مقابله با کرونا جان خود را از دست داده‌اند، بیشتر کشورهای جهان با وجود داشتن امکانات بسیار خوب بهداشت و درمان حالا با کمبود کادر پزشکی و تخت بیمارستانی مواجه شده و حتی بیمارستان‌های موقت و صحرایی راه‌اندازی شده است.
کرونا آن‌قدر اثرگذار بوده که سیاست و سیاسیون را هم به مبارزه طلبیده است؛ به‌طوری‌که در انتخابات اخیر آمریکا یکی از مباحثی که مطرح شده، به کشمکش کشیده شده و برای نقد عملکرد طرف مقابل مورد استناد قرار گرفته، شیوه مواجهه با این بیماری و مقابله با آن
بوده است.
هر روز اخباری از کشورهای جهان منتشر می‌شود که واکسن کرونا در حال ساخته‌شدن است و بلافاصله گروهی دیگر این ادعا را رد و تأکید می‌کنند ساخت واکسن به این زودی‌ها عملی نیست بلکه نیازمند تحقیق و بررسی و آزمایش روی حیوانات و سپس انسان‌هاست. اینها بسیار زمان‌بر است؛ همچنین تاکنون پزشکان و حتی غیرپزشکان متعددی ادعا کرده‌اند که داروی این بیماری را کشف کرده و در حال درمان هستند و روز بعد این ادعا‌ها از سوی پزشکانی دیگر رد می‌شود.
در همه جهان اندیشمندان در حال تدوین شیوه‌نامه‌های زندگی با کرونا هستند. در کشور خودمان که در آغاز پیدایش کرونا برخی مسئولان قرنطینه‌کردن شهرها و حتی استفاده از ماسک را غیرضروری و غیرمفید می‌دانستند، اکنون نه‌تنها ماسک‌زدن، در‌خانه‌ماندن و خود را قرنطینه‌کردن را ضروری می‌دانند بلکه تعطیلی شهرها و کسب‌وکارها را لازم دانسته و رفت‌وآمد بین شهرها حتی درون شهرها را خطرناک می‌دانند و بر اجرای فاصله اجتماعی تأکید می‌کنند و اصرار می‌ورزند؛ همچنین اکنون در شرایطی هستیم که تعداد قابل ذکری از دستگاه‌ها و تولیدکنندگان در حال تولید ماسک به روش‌های سنتی و مدرن هستند.
تحصیل چندین میلیون دانش‌آموز اکنون تحت تأثیر کرونا قرار دارد. آموزش‌و‌پرورش مجبور به ابداع شیوه آموزش مجازی و آموزش از راه دور شده است که خود نیازمند ایجاد سازوکارهای جدید و ارتقای توانمندی‌های معلمان و مدرسان است.
فراهم‌کردن تبلت و گوشی هوشمند و سایر تجهیزات ضروری برای محصلان چالش بزرگی را برای خانواده‌ها به وجود آورده است. ضمن آنکه خبرهایی از خودکشی دانش‌آموزان به دلیل نداشتن موبایل هشداری جدی به مسئولان است.
نهادهای حمایتی مثل کمیته امداد بهزیستی و مؤسسه‌های خیریه با چالش مهم تهیه لپ‌تاپ و گوشی هوشمند برای دانشجویان و دانش‌آموزان کم‌بضاعت تحت پوشش خود مواجه هستند که تأمین آن نیازمند مساعدت و کمک همه مردم است.
بنابراین کرونا نه‌تنها سلامت بلکه همه ابعاد زندگی انسان‌ها را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده که مواجهه با آن نیازمند عزمی ملی و همبستگی و اقدامات جهانی است.
در داخل کشور نیز در حادترین شرایط کرونایی قرار گرفته‌ایم و کرونا با شدت می‌تازد و تلفات انسانی آن غیرقابل تصور شده است. مقابله با آن علاوه بر همکاری مردم، مشارکت همه قوا و بسیج همه منابع کشور را می‌طلبد. سؤال این است که برای تأمین بهداشت روانی مردم و کاهش اضطراب و نگرانی‌های روزمره آیا همه تخصص‌های روان‌شناسی و روان‌پزشکی حوزه بهداشت روانی در یک برنامه‌ریزی منسجم ملی به کار گرفته شده‌اند یا قرار است به کار گرفته شوند؟ با چه برنامه‌ای قرار است مردم از این مهلکه جان سالم به در ببرند؟