|

یادی از استاد محمدرضا شجریان

پاییز آمد و پاییز رفت

فریبا افشین‌فر . ‌خواننده

استادمان رفت. خسرو آواز ایران، با صدای بی‌نظیر و بی‌همتایش. قلب میلیون‌ها ایرانی از رفتنش مملو از غم و درد شد؛ اما آسمانی‌ها خوشحال‌اند. چون با رفتن او به آن سو تمام خوبان و اهل موسیقی و شعر و ادب از آمدنش مسرور و شاد گشتند. در سرتاسر میهن پهناور و قهرمان‌پرورمان هنوز صحبت و سخن از اوست. یادش و نامش همیشه دلگرم‌کننده دل‌های غمدیده است. از این خوشحالم که خانواده‌اش راه و رسم او را ادامه خواهند داد. شیرمردانی چون او در میهنمان فراوان‌اند، راهشان مستدام باد. چه مسلمانانی که با «ربنا»ی او سر سفره‌های افطار نشستند و دست به دعا برداشتند. این را می‌دانم پشت لبخندش ناگفته‌ها داشت. بعضی را به زبان راند و بعضی را نه. شاید اگر اجازه داده می‌شد هنر مملکت را اداره می‌کرد. گل‌چهره مپرس که چگونه؟ ولی اداره می‌کرد. ما با صدای دلنشین «مرغ سحر» هر صبح بیدار شده و گوش جان به نواهای شیرینش می‌سپاریم. در پاییز آمد و در پاییز رفت. قلمم از نوشتن صفات نیک او عاجز است. ما همه با رفتن آن پدر موسیقی با صوت خوش‌الحانش تنها مانده‌ایم. ولی با یاری پروردگار مهربان پسرش «همایون» پیگیر طریقش خواهد بود ان‌شاءالله. استاد عزیر! دوستداران هنر همواره به یادت خواهند ماند. ما به صدای دلنوازت خو گرفته بودیم و موسیقی را با تو شناختیم. مکانت جنت و روحت همیشه در آرامش باد.

استادمان رفت. خسرو آواز ایران، با صدای بی‌نظیر و بی‌همتایش. قلب میلیون‌ها ایرانی از رفتنش مملو از غم و درد شد؛ اما آسمانی‌ها خوشحال‌اند. چون با رفتن او به آن سو تمام خوبان و اهل موسیقی و شعر و ادب از آمدنش مسرور و شاد گشتند. در سرتاسر میهن پهناور و قهرمان‌پرورمان هنوز صحبت و سخن از اوست. یادش و نامش همیشه دلگرم‌کننده دل‌های غمدیده است. از این خوشحالم که خانواده‌اش راه و رسم او را ادامه خواهند داد. شیرمردانی چون او در میهنمان فراوان‌اند، راهشان مستدام باد. چه مسلمانانی که با «ربنا»ی او سر سفره‌های افطار نشستند و دست به دعا برداشتند. این را می‌دانم پشت لبخندش ناگفته‌ها داشت. بعضی را به زبان راند و بعضی را نه. شاید اگر اجازه داده می‌شد هنر مملکت را اداره می‌کرد. گل‌چهره مپرس که چگونه؟ ولی اداره می‌کرد. ما با صدای دلنشین «مرغ سحر» هر صبح بیدار شده و گوش جان به نواهای شیرینش می‌سپاریم. در پاییز آمد و در پاییز رفت. قلمم از نوشتن صفات نیک او عاجز است. ما همه با رفتن آن پدر موسیقی با صوت خوش‌الحانش تنها مانده‌ایم. ولی با یاری پروردگار مهربان پسرش «همایون» پیگیر طریقش خواهد بود ان‌شاءالله. استاد عزیر! دوستداران هنر همواره به یادت خواهند ماند. ما به صدای دلنوازت خو گرفته بودیم و موسیقی را با تو شناختیم. مکانت جنت و روحت همیشه در آرامش باد.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها