در طزره بر شما چه گذشت؟
عباس اسماعیلیسویری . زمینشناس
در خبر چنین آمد: «معدن طزره به صورت موقت تعطیل شد». حادثه در شنبهروزی رخ داد، مصادف با روز کارگر، به وقت اذان ظهر. حادثه در ساعت 12 روز شنبه یازدهم اردیبهشت 1400، هجدهم رمضان 1442 و نخستین روز ماه می 2021 رخ داد. معدن زغالسنگ طزره ریزش کرد و معدنچیان زیر آوار ماندند. اینبار میخواهم خونسرد باشم و با آرامش و صدای آهسته و در گوش شما بگویم دوباره، دوباره، دوباره 25 معدنچی در معدن زغالسنگ جان باختند. خواهش میکنم ناراحت نشوید، خواهش میکنم غصه نخورید، بنده که با نهایت ملایمت این خبر را در گوش حضرتعالی به اطلاع رساندم. اینجاست که برشت میگوید: آنکس که میخندد هنوز خبر هولناک را نشنیده است.
طزره کجاست؟ طرزه نزدیک دامغان است. اگر از پایتخت بخواهی به آنجا بروی، باید از خاوران بگذری، گرمسار را رد کنی، شورههای نمک نزدیک سمنان را رد کنی. رو به سمت جنوب کویر است؛ کویر و کویر بیانتها و اگر حالش را داشته باشی که سه ساعت در کویر تنهای تنها برانی، به نخلهای وسط خور و بیابانک ختم میشود. اما در شمال، همین نزدیک جاده اصلی، رشتهکوه البرز را میبینی. از دامغان بگذری و میانه راه دامغان تا شاهرود زیبا باید از این راهی که به نیشابور و حرم امام رضا ختم میشود، بپیچی به سمت شمال و در دل رشتهکوه البرز به ذخایر زغالسنگ ایران میرسی که دیری است به نام ذخایر غنی زغالسنگ البرز شرقی از آن یاد میکنند. طزره یکی از این ذخایر است که به معدن تبدیل شده و لاجرم باید اهلش باشی و بروی از دل زمین، از تونلها و دالانهای باریک زغال استخراج کنی. این ذخایر غنی که پیش از کشف نفت مهمترین منبع تولید انرژی بودند، در زمان ژوراسیک تشکیل شدهاند. دوران ژوراسیک را میگویم. حتما فیلم پارک ژوراسیک استیون اسپیلبرگ را تماشا کردهایم. همانجا در چندقدمی محل زندگی تیرانوسوروس رکس (مخوفترین دایناسور دوران ژوراسیک) بزرگترین ذخایر سنگ
ایران تشکیل شدهاند. پیش از این ممدل در شیفت 3 به زیر آوار رفت. مگر نه این است که نامها، نام اشخاص، نام مکانها، نام فیلمها برای ما یادآور چیزهای مهمی هستند. این بار اما نام ممدل من را به یاد آنتونیو باندراس میاندازد و فیلم معدن 33. ماجرای مردی که 33 روز در زیر آوار معدن در شیلی نرودا تأمل کرد و تحمل کرد و به خانه بازگشت تا همسر زیبایش را دوباره تماشا کند. ما با زغالهای معدن طزره در شب لیلهالقدر کباب قناری پختیم، بیختیم و نوش جان کردیم! ما بیتفاوت بیتفاوت، بیتفاوت هر روز، هر روز و هر روز فقط بلدیم نقد الکی بکنیم. در طزره بر شما چه گذشت؟ آنام، آنام آبکناری، بالام، بالام پاتوانی بر شما چه گذشت بر ساحل گلوندهرود. مغولها در پنجکیلومتری شهر خوی چه کردند؟ دوست عزیز من این چه سؤال بیربطی است که میپرسی! 25 نفر (کم و زیادش را خوب نمیدانم، همین یک نفر هم کافی است) در زیر آوار میمیرند. این آمار بنگاه سخنپراکنی بیبیسی است. آمار واقعی را که مسئول ایمنی، مدیر مهندسی و تولید و رئیس حسابداری صنعتی آنجا حتما مهندسی کردهاند. راستی طزره منطقه خوشآبوهوایی است. پیشنهاد میکنم آنهنگام که داس مه نو در
آسمان پدیدار میشود، دستهجمعی با خانواده بعد از کرونا یا در دوره بین کرونا یا فاصله بین دو پیک کرونا جهت صرف کباب قناری تشریف ببرید. خوش بگذرد. لابد در خانواده جوانی هست که گیتار بزند و بگویید که گیتار ویکتور خارا را بزند. 25 نفر انسان مردند، 25 که عدد بزرگی نیست، 25 نفر معدنکار زغالسنگ. از فامیل ما که نبودند، پس خیالی نیست.
در خبر چنین آمد: «معدن طزره به صورت موقت تعطیل شد». حادثه در شنبهروزی رخ داد، مصادف با روز کارگر، به وقت اذان ظهر. حادثه در ساعت 12 روز شنبه یازدهم اردیبهشت 1400، هجدهم رمضان 1442 و نخستین روز ماه می 2021 رخ داد. معدن زغالسنگ طزره ریزش کرد و معدنچیان زیر آوار ماندند. اینبار میخواهم خونسرد باشم و با آرامش و صدای آهسته و در گوش شما بگویم دوباره، دوباره، دوباره 25 معدنچی در معدن زغالسنگ جان باختند. خواهش میکنم ناراحت نشوید، خواهش میکنم غصه نخورید، بنده که با نهایت ملایمت این خبر را در گوش حضرتعالی به اطلاع رساندم. اینجاست که برشت میگوید: آنکس که میخندد هنوز خبر هولناک را نشنیده است.
طزره کجاست؟ طرزه نزدیک دامغان است. اگر از پایتخت بخواهی به آنجا بروی، باید از خاوران بگذری، گرمسار را رد کنی، شورههای نمک نزدیک سمنان را رد کنی. رو به سمت جنوب کویر است؛ کویر و کویر بیانتها و اگر حالش را داشته باشی که سه ساعت در کویر تنهای تنها برانی، به نخلهای وسط خور و بیابانک ختم میشود. اما در شمال، همین نزدیک جاده اصلی، رشتهکوه البرز را میبینی. از دامغان بگذری و میانه راه دامغان تا شاهرود زیبا باید از این راهی که به نیشابور و حرم امام رضا ختم میشود، بپیچی به سمت شمال و در دل رشتهکوه البرز به ذخایر زغالسنگ ایران میرسی که دیری است به نام ذخایر غنی زغالسنگ البرز شرقی از آن یاد میکنند. طزره یکی از این ذخایر است که به معدن تبدیل شده و لاجرم باید اهلش باشی و بروی از دل زمین، از تونلها و دالانهای باریک زغال استخراج کنی. این ذخایر غنی که پیش از کشف نفت مهمترین منبع تولید انرژی بودند، در زمان ژوراسیک تشکیل شدهاند. دوران ژوراسیک را میگویم. حتما فیلم پارک ژوراسیک استیون اسپیلبرگ را تماشا کردهایم. همانجا در چندقدمی محل زندگی تیرانوسوروس رکس (مخوفترین دایناسور دوران ژوراسیک) بزرگترین ذخایر سنگ
ایران تشکیل شدهاند. پیش از این ممدل در شیفت 3 به زیر آوار رفت. مگر نه این است که نامها، نام اشخاص، نام مکانها، نام فیلمها برای ما یادآور چیزهای مهمی هستند. این بار اما نام ممدل من را به یاد آنتونیو باندراس میاندازد و فیلم معدن 33. ماجرای مردی که 33 روز در زیر آوار معدن در شیلی نرودا تأمل کرد و تحمل کرد و به خانه بازگشت تا همسر زیبایش را دوباره تماشا کند. ما با زغالهای معدن طزره در شب لیلهالقدر کباب قناری پختیم، بیختیم و نوش جان کردیم! ما بیتفاوت بیتفاوت، بیتفاوت هر روز، هر روز و هر روز فقط بلدیم نقد الکی بکنیم. در طزره بر شما چه گذشت؟ آنام، آنام آبکناری، بالام، بالام پاتوانی بر شما چه گذشت بر ساحل گلوندهرود. مغولها در پنجکیلومتری شهر خوی چه کردند؟ دوست عزیز من این چه سؤال بیربطی است که میپرسی! 25 نفر (کم و زیادش را خوب نمیدانم، همین یک نفر هم کافی است) در زیر آوار میمیرند. این آمار بنگاه سخنپراکنی بیبیسی است. آمار واقعی را که مسئول ایمنی، مدیر مهندسی و تولید و رئیس حسابداری صنعتی آنجا حتما مهندسی کردهاند. راستی طزره منطقه خوشآبوهوایی است. پیشنهاد میکنم آنهنگام که داس مه نو در
آسمان پدیدار میشود، دستهجمعی با خانواده بعد از کرونا یا در دوره بین کرونا یا فاصله بین دو پیک کرونا جهت صرف کباب قناری تشریف ببرید. خوش بگذرد. لابد در خانواده جوانی هست که گیتار بزند و بگویید که گیتار ویکتور خارا را بزند. 25 نفر انسان مردند، 25 که عدد بزرگی نیست، 25 نفر معدنکار زغالسنگ. از فامیل ما که نبودند، پس خیالی نیست.