‌«در مرکز هیچ» (1)

این نمایشگاه که از تاریخ چهارم تا 30 آوریل برگزار شده، مجموعه‌ای است از آثاری که مانی مهرزاد‌ در بین سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۳ به وجود آورده و در ادامه مجموعه کارهای پیشین او در نمایشگاهی با عنوان «باغ بی‌اکنون» شکل  گرفته است. 

در سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰ بیشتر آثار مانی مهرزاد به شیوه آبستره-فیگوراتیو تولید شده بود که مجموعه فوق نیز به همین شیوه کار و ارائه شده است. بنا بر گفته هنرمند، موضوع این نقاشی‌ها «نور» است و تحت تأثیر مناظر شبانه بیابان‌ها و کویر ایران، هنر شرق دور و آسمان شهرهای کویری به وجود آمده‌اند. او در بیانیه این مجموعه چنین می‌گوید: «مجموعه در مرکز (میانه‌‌) هیچ، رها از تمام آنچه زندگی نام نهاده‌ایم، برای من جایی است میان بودن و نبودن که در آنجا حضور حقیقی خویش را بازمی‌یابیم. شاید لحظه تابیدن نور بر نیستی باشد! لحظه‌ای که در آن، نور هستی می‌بخشد. لحظه آفرینش! لحظه تلاقی هستی و نیستی».

در این نمایشگاه که در گالری «ناتیا امینی» و در شهر مادرید اسپانیا برگزار شده است، 17 اثر نقاشی به شیوه 

آبستره -فیگوراتیو از این هنرمند به نمایش گذاشته شده که با حضور چشمگیر هنردوستان و هنرمندان شهر مادرید مواجه شده است. ناتیا امینی، مدیر و مؤسس این گالری، فارغ‌التحصیل رشته هنر و مدیریت فرهنگی و همچنین رشته بازار هنری از مادرید است که با تمرکز بر نمایش آثار و معرفی هنرمندان مستعد و خلاق در اروپا فعالیت می‌کند.

مانی مهرزاد با مجموعه‌ای با عنوان «۲۰۲۰»، در رویداد بین‌المللی آرت روولوشن در شهر تایپه حضور داشت که در نهایت موفق شد برگزیده هیئت‌ داوران این رویداد هنری شود. گفتنی است «آرت روولوشن»‌/ تایپه ۲۰۲۲ رویدادی است که توسط مؤسسه بین‌المللی هنر معاصر تایوان (TICAA) و با همکاری آرت روولوشن تایپه (A.R.T) سازماندهی شده است. پروفسور لی‌سان جو (مدیر هنری این رویداد) هدف از برگزاری «آرت روولوشن» را انتخاب شاهکارهای هنری از بهترین هنرمندان جهان جهت حضور در بازار هنری آسیا عنوان کرده است. مهرزاد جز نقاشی، در عرصه گرافیک و نگارگری نیز فعالیت‌های جدی داشته و تاکنون چند نمایشگاه انفرادی برگزار کرده و در چندین نمایشگاه خارجی حضور یافته است. مانی مهرزاد متولد 1360 در ایران، فارغ‌التحصیل رشته طراحی گرافیک از دانشگاه تربیت‌مدرس‌ و دانشجوی دکترای فلسفه در دانشگاه سنندج است. مهرزاد در استیتمنت نمایشگاه باغ بی‌اکنون که در ایران برگزار شد، درباره آثارش این‌طور نوشته بود:

«این نور برای من نور مادی و فیزیکی نیست، بلکه از «سرزمینی ناشناخته»، از «ناکجا» یا «نمی‌دانم کجا» بر ذهن و دلم می‌تابد و از آنجا به ساحت مکان بیرونی که همان نقاشی‌های من است، فرافکنده و بازتابیده می‌شود. ‌«باغ بی‌اکنون» از میان طرح‌های گوناگون و اتودهای مکرر ظهور نمی‌یابد، بلکه تماما در لحظه‌های ناب بی‌ذهنی و به‌صورت فی‌البداهه شکل می‌گیرد؛ لذا هیچ تصحیح یا رنگ‌گذاری بعدی در کار نیست و آنچه در لحظه رخ می‌دهد، با صراحت و به‌روشنی خود را به تماشا می‌گذارد و در‌واقع گویای حالت درونی من است از یک لحظه بی‌زمان که رو به سوی هیچ جا ندارد و بنا‌بر‌این ابزار و موادی که برای ایجاد آن استفاده می‌شود نیز در جهت سرعت‌بخشیدن به ثبت این لحظه انتخاب شده است: مقوا، رنگ‌های صنعتی آماده چون رنگ ساختمانی و رنگ ماشین و حلال‌هایی نظیر تینر و بنزین».

1- «In The Middle of Nothing»